U osoby bez ADHD droga myślowa przebiega w sposób: Pomysł-STOP-Decyzja-Realizacja, u osoby z ADHD: Pomysł-Brak hamowania-Realizacja.

Powoduje to znaczne trudności w funkcjonowaniu. Szczególnie łatwo ocenić dzieci z ADHD jako „niegrzeczne”, robiące coś specjalnie na złość i przeciw innym osobom. Często jednak takie myślenie wynika z braku zrozumienia specyfiki funkcjonowania mózgu osoby z ADHD. 

Dzieci z tym zaburzeniem wymagają szczególnego wsparcia ponieważ konsekwencją nieprawidłowych oddziaływań mogą być zachowania opozycyjno-buntownicze, zachowania nieakceptowane społecznie. Osoby z ADHD są wyjątkowo łatwo podatne na uzależnienia zarówno behawioralne, jak i chemiczne. Nie działają u nich odpowiednio neuroprzekaźniki.

Niestety często osoby z ADHD nie otrzymują takiej pomocy jaką powinny. Nie mają możliwości zrealizować swojej nadruchliwości w ławce szkolnej, jest im trudno współpracować z innymi. Impulsywność prowadzi do wielu konfliktów zarówno z rówieśnikami, jak i osobami dorosłymi. A trudności w koncentracji uwagi utrudniają proces uczenia się, mimo często wysokiego ilorazu inteligencji. 

Jak zatem pomoc?

•  Jedną z możliwych form leczenia jest farmakoterapia, którą dobiera lekarz psychiatra
• Wsparciem jest terapia psychologiczna, Treningi Umiejętności Społecznych, a dla młodzieży i dorosłych psychoterapia

Nie można także zapomnieć o wsparciu rodziców dzieci z ADHD. Często są oni zmęczeni intensywnością zachowań swojego dziecka i dodatkowo brak zrozumienia ze strony innych dorosłych sprawia, że czują się winni, zawstydzeni. Często są obarczani stwierdzeniami, że źle wychowują swoje dzieci, że są dla nich zbyt pobłażliwi, że wychowali ich bezstresowo. 

Badania wskazują, że u osób z ADHD nie powinno się stosować kar, bo one szczególnie słabo uczą się i modyfikują swoje zachowanie pod ich wpływem. Dzieci z ADHD są natomiast bardziej wrażliwe na wzmocnienie pozytywne (nagrody) niż inne dzieci. Preferują jednak mniejsze a szybsze nagrody niż większe, na które trzeba zaczekać. Frustrują się bardziej, kiedy oczekiwane nagrody są opóźniane lub nie nadchodzą. Traktują to jako karę. Warto zatem:

• stosować natychmiastowe, niewielkie wzmocnienie pozytywne (nagroda),
• jasno określać oczekiwania,
• przypominać o swoich oczekiwaniach w spokojny, niekarzący sposób,
• podkreślać efekty zachowania dziecka, ze szczególną uwagą na nagrody,
• upewnić się, że czas oczekiwania na nagrodę jest odpowiedni dla dziecka,
• unikać stosowania kar.

Najważniejszym czynnikiem mającym wpływ na zachowanie dziecka z ADHD jest to jaką mamy z nim relację. I to powinno być priorytetem, aby ta relacja z nim była jak najlepsza. Wtedy dziecko chętniej zmodyfikuje swoje zachowanie, bo będzie miało wewnętrzną motywację utrzymania dobrej relacji z opiekunem, rodzicem, nauczycielem. 

Zalecenia do pracy z dziećmi z ADHD dla nauczycieli_Jarosław Jóźwiak:

https://psychiatraplus.pl/wp-content/uploads/2024/10/Zalecenia-do-pracy-z-dziecmi-z-ADHD-dla-nauczycieli_Jaroslaw-Jozwiak-1.pdf?fbclid=IwY2xjawGOLgxleHRuA2FlbQIxMAABHePjQWNZ-sgoOexZmZe7oJpAJxbO_o4jf5tms58991DUlfbftfeyyBOe1A_aem_niFkEsam0FnHFdJauXxC5A

Źródła:

Dzieci z ADHD inaczej reagują na nagrody i kary - PsychiatraPlus

J. Tylżanowska-Kisiel „ADHD” 2008r.

M. Cieśla, J. Sikora „Zrozumieć objawy ADHD u dzieci” e-book